متاثرم. بوتيک رو ديدم. آخرين روز سال بود. از موندن توي خونه خسته شده بودم. زدم بيرون. رفتم سينما. دو روز پيش نفس عميقو ديده بودم و امروز هم بوتيک. خوب بود. ناراحتم و بيشتر از اين چيزي نمي تونم بگم در حاليکه بايد سال نو رو تبريک گفت. فيلمش خيلي تلخ بود، خيلي. بعد از اين ديدن فيلم تنها جمله اي که به ذهنم مي رسيد اين بود که سينما ناب ترين حقيقته چون خود حقيقته و چقدر اين مباحث تئوريک در مورد اخلاق و خدا و .. در مقابل چنين حقايق پوست کنده اي مضحک و بي مصرفند.