سلام
من يه مدتي حدود يک سال و دو ماه يک جاي ديگه مي نوشتم، اما شرايطي پيش اومد که تصميم گرفتم بيام جايي که آزادتر باشم، کسايي وبلاگمو مي خوندن که نبايد مي خوندن، خودت مي دوني ديگه، دوستان و اقوامو... پس خونه رو عوض کردمو و اومدم اينجا. ازم نخواه که آدرس قبليمو بگم، چون مي دوني که ممکنه يه آدم زرنگ پيدا بشه و از روي لينک، اينجارو پيدا کنه.
« درد دلهاي صادقانه » اسميه که روي اين وبلاگ گذاشتم. هرچند که وبلاگ قبليم هم مي تونست اين اسمو داشته باشه اما اينبار تصميم دارم صادقتر باشم، صادق و بي رحم. صفاتي که خيلي وقتا باعث عذاب آدم ميشه. اما من تصميم دارم ازش به نفع خودم استفاده کنم. احساس مي کنم که به نوعي خودآگاهي رسيدم و مي خوام با اين خودآگاهي خودمو نقد کنم.
افکار زيادي توي ذهن دارم، و توي ذهنم خيلي مي نويسم. بايد اعتقاد به نوشتن رو در خودم قوي تر کنم. اميدوارم که اين بلاگ وسيله اي بشه که هيچ فکري نانوشته باقي نمونه.
پس آغاز مي کنم اين وبلاگ رو با نام « خودم ».