جاي شما خالي امروز يک سر رفتيم نيشابور و برگشتيم. به ياد مسافرت عيد، کمي جاده نوردي کرديم. يه جاي خوب هم اطراف نيشابور پيدا کرديم به‏نام دهکده‏ي چوبين (با چوبيني که قديما کارتونشو نگاه مي‏کريدم اشتباه نشود، اما به پيونوکيو يک ارتباطاتي داره!) جاي قشنگي و جمع‏و‏جوري بود. خونه و آدمکها و مسجد چوبين. عکس فوق نونوايي شو نشون مي‏ده که با اين ساختار خيلي از جماعت ذکور رو کنجکاو کرده بود که زير اون دامن چي مي گذره، من‏جمله پسر خاله‏ي هيز من که در تصوير پايين مشاهد مي فرماييد.

من سه هزار و خورده‏اي توي عيد مسافارت رفتم و توي جاده تا جايي که مي شد گاز مي دادم، (سرعت 140، سرعت طبيعي بود) و با وجود اين همه پليس ِ سرعت سنج به‏دست در جاده يک قرون هم جريمه نشدم. دويست کيلومتر رفتم تا نيشابور موقع برگشتن، 15 کيلومتري مشهد به خاطر سرعت 142 نزديک بود 20هزارتومن جريمه بشم، که خوشبختانه گير افسر خوبي افتاديم و بنده‏ي خدا فقط هزار تومن جريمه کرد به اسم تذکر. نزديک بودها! شما بودي توي اتوبان ِ خلوت، ماشين ِ برو، اونم سرپايين! 120 تا مي رفتي يا 142 تا؟ يا شايد هم 180 تا می رفتی؟

بقيه تصاوير مسافرت امروز را در عکس بلاگ ببينيد.