1. اين فقط تو نيستي که با نگاه احساسات ديگران را مي فهمي (يا حداقل فکر ميکني فهميدي) و در موردشان قضاوت مي کني، بلکه ديگران هم با ديدن در مورد عکس العملهاي تو قضاوت مي کنند، با اين تفاوت که تو احساساتت را در وبلاگت بيان ميکني اما ديگران فقط در درونشان مي ريزند و تو را دچار اين توهم مي کنند که فقط خودت مي بيني و ديگران رُباتي بيش نيستند! (توي پرانتز: رسيدن به اين چند خط سه سال براي من زمان برده! با اينحال مطمئنم که ارزششو داشته)

2. اگر کسي programming بدونه و در ضمن با HTML هم آشنا باشه، نهايت حماقته که سراغ PHP نره تا اين دوتا رو با هم ادغام کنه و از Web Programming لذت ببره! (رسيدن به اين جمله فقط نصف روز برام زمان برده!، PHP=HTML+C+MATLAB اند آي لاو ايت! )

3. به نظر مياد دو نفر رو ناراحت کردم، خيلي ناراحت کردم، اونهم ناخواسته، در حاليکه هميشه دلم مي خواد به ديگران کمک کنم و به وجود اومدن چنين شرايطي که نقش آدم بده رو بازي کنم برام واقعا سخته، اونقدر که گاهي چشمامو خيس ميکنه.