چرنديات بحث انگيز

به لطف و ميمنت شبکه‌ي خوابگاه هم سي‌صد رو ديدم و هم اخراجي‌ها. هردو، فيلم‌هاي جلف و مسخره‌اي هستند که صرفا به دليل موضوعات جانبي همچون به کار رفتن اسم خشايارشاه و يا داشتن کارگرداني جنجالي صروصدا به پا کرده‌اند.
سي‌صد فيلمي‌است در حد يک بازي کامپيوتري براي گروه سني الف و ب. يک هجويه مسخره. واقعا برام جاي سواله که سازندگان اين فيلم با چه عقلي خشايارشاه رو شبيه يک دورگه‌ي دو جنسيتي بدون هيچ پشم و پيلي تصور کردند؟ واقعا چه اصراري بوده که روي سپاه دشمن اسم سپاه پرشيا گذاشته بشه؟ اگر فيلم ادعايي درمورد اسامي تاريخي و (مثلا) مستند بودن نداشت حرفي نبود؛ مي‌شد در حد يک فيلم سرگرم کننده‌ي متوسط ديد‌اش اما تاکيد بر روي عنوان پرشيا و اسپارتا و خشايارشاه، واقعا ديدن فيلم رو براي يک ايراني سخت مي‌کنه و حرصشو در مي‌ياره.
300 the movie

اخراجي‌ها هم يک مشت شوخي و جوک سطح پايينه که حداکثر مي‌تونه عامه‌ي مردم رو بخندونه. شوخي‌هاش نهايتا در حد اس‌ام‌اس‌هاي متداوله و ظرافت خاصي نداره که به ياد بمونه. صحنه‌هاي جنگي‌اش هم چيزي جديد نداره و سال‌هاي قبل نمونه‌هاي خيلي بهترش ساخته شده. کلا فيلم متوسطي است که به صرف شوخي‌هاي متهورانه‌اش (در مقايسه با فضاي سينما و تلوزيون ايران) مشابه مارمولک تونسته تماشاچي‌هاي عامي رو جلب کنه. همين و نه بيشتر.