معين آمد

با بيانيه‏اي نه‏چندان آتشين و نه‏چندان بي‏خاصيت. بندهاي 4 و 5 اش که جلوي شوراي نگهبان مي‏ايسته و بخشي که مي‏گه از ردصلاحيت شده‏ها و نيروهاي محذوف در کابينه‏اش استفاده مي‏کنه از قسمتهاي جالب بيانيه‏اش هستن. اما اشکال کار در اينجاست که اين فقط يک بيانيه است و يک مشت حرف، نه بيشتر. نکته‏اي که جناب دکتر در نظر نگرفتن اينه که چه‏جوري مي‏شه اجراش کرد؟ آيا مجلس فعلي اجازه‏ي چنين کاري رو به معين مي‏ده؟ آيا حکم حکومتي که معين چه بخواد چه نخواد مديونشه، نمي‏تونه سربزنگاه جلوي معيين رو بگيره؟ آيا قوه‏ي قضاييه و نيروي انتظامي نمي‏تونند به‏راحتي ياران و اصحابي رو که معيين ازشون اسم برده به اتهام‏هاي واهي و پرونده‏سازي حذفشون کنند؟ آيا صدا و سيما با بايکوت خبري (به‏عنوان دم‏دست ترين کاري که مي‏تونه انجام بده) نمي‏تونه صداي معين رو ببنده؟
آدم واقعا چه‏قدر بايد کله‏شق و خيال‏پرداز باشه که با اين‏همه موانع بياد توي صحنه و وعده‏ي انجام کارهاي بزرگ بده!؟ به‏قول پاراسانوشت حداکثر کاري که معيين مي‏تونه بکنه اينه که استعفا بده! به اينجا که مي‏رسه، به‏اين فکر مي‏کنم که معين هم يک مهره است براي داغ کردن تنور انتخابات و نه بيشتر.
الآن عملي‏ترين راه براي حصول نتيجه عمل نکردنه يعني تبديل انتخابات به‏رفراندم. چيزي که درواقع هست، فقط کافيه گشتي در کانالهاي تلوزيوني بزني تا بفهمي چقدر نظام به‏راي منو شما (حالا به هرکس، سفيد باشه يا به معين يا به هاشمي) نياز داره. چقدر مرده‏ي مشارکت حداکثريه.
آقاي معيين از شما خواهشمندم که يک دور با صبر و حوصله قسمت دوم مانيفست جمهوري خواهی اکبر گنجي به‏همراه بيانيه‏هاي دفتر تحکيم وحدت را بخوانيد و دست از لجاجت برداشته تنور انتخابات را بيهوده به‏نفع رژيم گرم نکنيد. با تشکر!

پی‏نوشت: فرار کنيد، سنگر بگيريد!... اين يک بمب گوگلی است!

Human Rights