در يکي از بسيار زياد گفتگوهاي معرکه‏ي کتاب عقايد يک دلقک، يه‏جاش در مورد کافرين مي‏گه، «از کافرها هم خوشم نمي‏ياد، چون مدام در مورد خدا صحبت مي‏کنند» و اين عين حقيقته، کسي که معشوقي رو ترک کرده يا باهش قهر کرده، از هرفرصتي براي يادآوري ايراداتش استفاده مي‏کنه، تا سونامي مي‏شه مي‏گه کار اون بود، تا نمازگزارا جزغاله مي‏شن مي‏گه نکاه کنين به مومنين خودش هم رحم نمي‏کنه، حکايت من و يا هرکافر ديگه‏اي هم اينجورياست، مدام دنبال مثال نقض مي‏گرده تا به خودش تسلي بده و باور کنه که به چيزي باور نداره... گرفتي مطلبو، يا ادامه بدم؟

درضمن، عکس-بلاگ هم آپديت شد.