+ خدايا متشکرم که با کشتن 60 تا نمازگزار، دوباره وجود خودتو يادآوري کردي، بعد از کشتن 150هزارنفر در سونامي، يواش يواش داشت يادم مي رفت که تو هم هستي.

+ حدود دومليون پرونده توي بايگاني حوزه‏ي نظام وظيفه وجود داره. اگر خوشبين باشيم احتمال اينکه يک پرونده در اين جمع دومليوني گم بشه مثلا يک به دومليونه يا احتمالي ناچيزي در همين حدود. با کمال افتخار عرض مي کنم که من اون احتمال ناچيز يک به دومليون هستم! چرا که پرونده‏ي اينجانب در بايگاني عظيم حوزه‏ي نظام وظيفه، که از اين به بعد بهتره به‏ش بگيم گاوداري، گم شده بود. سه بار براي تکميل پرونده رفتم اما هربار گفتن پرونده‏ات نيست و هنوز به بايگاني نيومده، تا اينکه بالاخره دفعه‏ي سوم با پيگيري‏هاي لجوجانه‏ي من فهميديم که پرونده‏ام تا بايگاني رسيده اما از اونجا به بعد گم شده!
کلا چرا ما آدمها با احتمالهاي اندک مشکل داريم و هيچوقت روشون حساب نمي کنيم؟ درمورد من شايد به عنوان يک مهندس ِالکترونيک که بتاي 100 رو با بتاي 101 يکسان فرض مي‏کنه اين مساله قابل قبول باشه اما در مورد سايرين چطور؟ يه‏بار يک‏جايي در مورد وقوع احتمالات اندک اينو خوندم، فرض کن يک مليون کارت داريم، احتمال برنده‏شدن يک کارت در اين جمع يک به يک مليونه، يعني ده به توان منهاي شيش، حالا يک کارت به تصادف بکش بيرون، احتمال بُردش چقدر بوده؟ ده بتوان منهاي شيش، اما با اينحال برنده شده! حال اين يک مليون رو بکن يک ترليون، بازهم يک کارت که احتمال بردش يه به يک‏ترليون بوده برنده مي‏شه! پس بيايد به اين عقيده که بنيان جهان رو برتصادفات و احتمالات استوار مي دونه کمي بيشتر احترام بذاريم!
درضمن، امروز از گاوداري زنگ زدن گفتن پرونده‏ات پيدا شده فردا بيا براي تکميل پرونده.