در راستاي هدايت استعدادهاي خدادادي رفتم و در کلاسهاي PHP کالج دانشگاه ثبت نام کردم. نکته ي جالب در اين ثبت نام تعيين سطح سي ثانيه اي من توسط آرمان نبود بلکه بلکه ورژن جديد و بي ريش و سيبيل آرمان بود که عادت به ش کمي سخت بود.

اين دفعه ي دوميه که ترانه عليدوستي منو (و احتمالا خيلي هاي ديگه رو) شوکه ميکنه. دفعه ي اولش فيلم معرکه ي "من ترانه.. " بود و مورد دوم هم امروز وقتي روي داد که يک داستان کوتاه توي مجله ي هفت با امضاي ترانه عليدوستي خوندم. داستان روان و زيبايي بود و حالا منتظرم فيلم "شهر زيبا" مشهد بياد تا برم تماشا و يکبار ديگه ترانه منو شوکه کنه!

من که چندان چيزي از اين اورکات دستم نيومده، در مورد فوايدش مي گم، هرکس مايله بگه تا دعوتش کنم (يا اگه عضوه به ليستم اضافه اش کنم) تا در اين فرايند دوست يابي منهم چيزهايي دستم بياد، خداي نکرده سومين جمعيت بزرگ اورکاتي هاي دنيا هستيم ديگه!