Thursday, May 25, 2006

Magic Electronic

You enter the laboratory and see an experiment. How will you know which class is it?
If it's green and wiggles, it's biology.
If it stinks, it's chemistry.
If it doesn't work, it's electronic.

هفته‌ي پيش که هر سه گروه نتونستن از اسيلاتورشون جواب بگيرن به اين قضيه که الکترونيک «جادوئيه» ايمان آوردم. مداري که يک گروه جواب مي‌گيره وقتي نوبت به گروهي ديگه مي‌رسه جواب نمي‌ده! اومدم خونه و مدارو روي فيبر بستم و لحيم کردم. امروز يک ربعي زودتر رفتم آزمايشگاه و مدار رو تست کردم و به زور و ضرب ازش جواب گرفتم. به بچه‌ها نشون دادم و زود مدار رو جمع کردم. خلاصه که خوبيت نداره آزمايش طرح کني و جواب نده، مخصوصا اون‌هم جلوي يک کلاس کاملا دخترانه. يادم باشه براي ترم ديگه اين آزمايش اسيلاتور شيفت فاز رو حذف کنم، خوب جواب نمي‌ده.

پس‌نوشت: جديدن ياد گرفتم که چطور کامنت‌هاي بلاگرو اديت کنم در نتيجه به دوستاني که کامنت مي‌ذارن همون توي کامنت خودشون جواب مي‌دم، اگر دوباره به کامنت‌ها سربزنيد ضرر نمي‌کنين.

2 :

Anonymous said...

یکی از بیهوده‌ترین آزمایش‌گاه‌هایی که داشتم، آزمایش‌گاه مایکروویو بود. یک سری لوله‌ی نه چندان ظریف را به هم وصل می‌کنی و بعد انتظار داری آن طرف چیزی تکان بخورد. خوش‌بختانه خیلی اذیت نمی‌کند ولی یک سیگنالی از این طرف تا آن طرف می‌رود، ولی هیجان و غیره صفر!
آنتن البته قشنگ بود. الکترونیک را من خیلی بدم نمی‌آمد. مدار بی‌خود بود و اندازه‌گیری الکتریکی افتضاح. آه! یادم نبود از کارگاه برق هم متنفر بودم. کارگاه عمومی بدک نبود. خاطره دیگر می‌خواهی؟ هنوز آزمایش‌گاه مانده است‌ها! 

توسط سولوژن

Anonymous said...

ممم... می شه لطف کنی و بگی کامنتای بلاگرو چجوری می شه ادیت کرد؟ 

توسط ala