شوی تکبیر

حول و حوش هشت شبه که بالاخره رضایت می‌دم و گرسنگی و کثافت از پای کامپیوتر بلندم می‌کنه، آب‌گرم‌کن رو روشن می‌کنم و می‌رم توی آشپزخونه به سرک کشیدن، مقداری قرمه‌سبزی سرد هست با برنج. ناخونکی می‌زنم، یاد خواهره می‌افتم که لابد اینها برای اون کنار گذاشته شده، می‌رم سراغ یخچال. یک شیرنی خامه‌ای پیدا می‌کنم. برش می‌دارم و می‌رم سراغ تلوزیون. کنترل نیست. لابد از دست شایان یک جایی قایمش کردن. می‌شینم دستی با تلوزیون ور رفتن و تعویض کانا‌ل‌ها. شوی هسته‌ای-احمدی‌نژادی داره. شبکه‌های دو و سه برنامه‌ی سیاسی ضد اسرائیلی دارن. شبکه‌ی یک و پنج دارن خودشون رو برای شو آماده می‌کنن. شبکه‌های 4 و 6 هم اخبار دارن. با این تفاسیر لابد قراره احمدی نژاد بره روی سن و جنگ با اسرائیل رو اعلام کنه!
شوی مسخره همچنان ادامه داره. یک عده با لباس‌های مختلف و رنگ و وارنگ رفتن روی صحنه و حرکتی شبیه شنای قورباغه اما ایستاده انجام می‌دن و در عین حال الله اکبر هم می‌گن. خبری که قبلا هاشمی رو کرده بود آقا زاده تکرار می‌کنه. ای بابا چرا الفنون نمی‌یاد. حتما یک سوتی دسته اول برامون آماده کرده. چرا اینقدر کشش می‌دن. شناگران ایستاده چندتا لوله رو تقدیس می‌کن و می‌دن به یه بابایی که بذاره توی موزه به‌عنوان سند حماقت. نتونستم تا آخر تحمل‌ش کنم. دیگه آب‌گرم کن هم داشت می‌ترکید. رفتم حموم و خواهر پشت در موند. دوهزار بار صلوات فرستادند. سه هزار بار هم الله اکبر گفتند. یک‌بار هم که ازدستشون در رفت و می‌خواستند کف بزنند مجری‌هه فوری گفت تکبیر و ملت هم همون دست‌هایی رو که می‌رفت روی هم، فوری مشت کردند و تکتیر! باشه بعدا از خبرگزاری‌ها این شوی مسخره رو پی‌گیری می‌کنم:

[+] Iran joins nuclear club

حالا که الفنون به این‌جا رسیده فکر کنم نوبت یکی باشه به یکی دیگه موشک بزنه، ببینیم توی این دوئل مسخره کی فرزتره!؟