Tuesday, April 04, 2006

بکر


بچه‌ای که خوابیده٬ با صورت گل‌انداخته، نفس‌های قابل شمردن٬ غلتیدن‌های گاه و بی‌گاه٬ با غرغرها و جابجا کردن پستونک در دهان، معصومترین و قابل‌ستایش‌ترین موجود روی زمینه. بسیار بسیار از این پسربچه لذت می‌برم. از رفتارش. از رفتار بچه‌گانه‌اش. از رفتار صادقانه‌اش. براحتی می‌خنده٬ به همون راحتی گریه می‌کنه، چیزی رو که بخواد براحتی می‌گه و کارش که باهش تمام شد براحتی رهاش می‌کنه. بسیار زیبا و غبطه برانگیزه. اونقدر که ادم رو وادار می‌کنه متن‌های پروانه‌ای عشقولانه بنویسی!

8 :

Anonymous said...

انسان همانگونه که باید باشد 

توسط محمد

Anonymous said...

اما من که بچه بودم یادمه خیلی خفن بودم
حالا که بزرگ شدم آروم شدم
البته نه در حد متنهای پروانه ای تو.. 

توسط فرهاد

Anonymous said...

khob haghighatan bazia bar ax hastan dige ..
mesle khodam

Anonymous said...

همینجورین دیگه، اعتماد ملت رو که جلب کردن بعد به راحتی هم اوسکولشون می کنن. 

توسط aminmoj

Anonymous said...

چه سیستم خیتی داره این وبلاگ باسه کامنت گذاشتن

Anonymous said...

ماشالله ماهه.

می‌گم هیچ توجه کردی بچه‌های این سنی چه قدر از انگشت اشاره‌شون استفاده می‌کنن؟

سال نوی تو و خانواده بسیار مبارک. به مامان سلام ویژه برسون بگو در شش و بش تهیه ترشی زمستونی هستم طبق دستورشون.  

توسط هاله

Anonymous said...

سالاد زمستونی منظورم بود. حواس ندارم ها.

Anonymous said...

چقدر اين بچه خوردني خوابيده!! اصولا بچه ها خيلي قشنگ ميخوابن.اصولا بچه ها خيلي قشنگ به نظر ميان.يعني من تا حالا بچه ي زشت يادم نمياد ديده باشم اما بعضياشون يه حس مادرانه تو ادم بيدار ميكنن!اين شايان شما با اين طرز خوابيدنش همچين حسيو مياره. 

توسط shima