تصاوير

مدتيه تصاويري مي‌بينم که نه‌تنها اصلا زيبا نيست بلکه کاملا سياهه و مهوع. تصاويري از اين شهر و اين حکومت. اين تصاوير با چند ويدئوي وحشت‌ناکي شروع شد که از گرفتن دخترها به جرم لباس و پوشش توي اينترنت پخش شد. بعد از اون تصاوير مربوط به «جمع‌آوري» اشرار بود. تصاويري وحشيانه، سياه و غير انساني. آخرين مورد هم ويدئوي بيرون انداختن يکي از بچه‌هاي انجمن از دانشگاست.
گزارش ماجرا در خبرنامه‌ي اميرکبير + ويدئو در گوگل + خبر در بالاترين.

پسره رو قبلا زياد ديده بودم، باخودم مي‌گفتم اين چه دلي داره که هميشه توي تجمعات هست، اين‌ام نتيجه‌اش و من‌و مايي که فقط تماشاچي هستيم. حداقل در مورد بچه‌هاي ارشد و تحصيلات تکميلي مي‌تونم بگم که بيشتر از 90درصد در ماجراهاي پلي‌تکنيک (که اين‌روزها روزمره شده) فقط تماشاچي هستند.
تصاوير تکان دهنده‌اي مي‌بينيم. آه مي‌کشيم، داغ مي‌کنيم، نهايتا با يک پيش‌بيني "قبر خودشون رو دارن مي کنن".... مي‌گذريم. هرچقدر که رژيم و حکومت مسئوله، من‌و مايي هم که با سکوتمون از کنار اين فجايع مي‌گذريم مسئوليم. می‌ترسم از روزی که به این تصاوير هم عادت کنيم...