جمعه شب خيلي چسبيد. صورت سنگي و چشمهاي درشت ِ غمگين و در عين حال کمدين، بعد از مدتي در يکي از دوران افسردگي و شکست لازم بود.آره، کمي دير اظهار ذوقردگي کردم! دليلش اينه که يک روز طول کشيد تا فهميدم باستر کيتون رو Buster Keaton مينويسن تا بتونم عکسشو پيدا کنم.
No comments:
Post a Comment