Anniversary

29 شهريور سالروز فارغ‏التحصيلي من است. پارسال در چنين روزي ساعت نه صبح از پروژه‏ي کارشناسي‏ام دفاع کردم و مهندس شدم. يک سال گذشت. يک سالي که مي‏توان آن‏را اينگونه جمع‏بندي کرد: سال شکست‏هاي بزرگ و موفقيت‏هاي کوچک. شکست‏ها: خراب کردن آزمون ارشد، پيدا نکردن کارمناسب و رئيس‏جمهور شدن احمدي‏نژاد. موفقيت‏هاي کوچک: انجام چند پروژه‏ي وب‏سايت و اينترن‏شيپ و چشيدن طعم پولي که خودت درآورده‏اي، پيدا کردن چند دوست خوب و گرفتن معافيت خدمت.
ديگر چه مي‏خواستم بگويم؟ يادم رفت. يک موسي‏کو‏تقي پشت پنجره‏ي اتقاق‏ام نشست و حواسم را پرت کرد. گفتم «موسي‏کو‏تقي» يادم آمد کسي در مورد «کلوخ‏اندازي» و «چراغ‏برات» اظهار نظري نکرده‏است، نگران نباشيد من‏هم ‏نمي‏کنم و اين سال‏گرد را طولاني‏تر از اين نخواهم کرد.
راستي من چرا کتابي مي‏نويسم؟ فقط محض تنوع يا شايد به اين خاطر باشد که ديروز بعد از مدت‏ها پولي به دستم رسيد و سه جلد مجله‏ي هفت خريدم به علاوه‏ي يک کتاب فلسفي و همچنين کتاب زهير را از دوستي به امانت گرفتم و نزديکي اين‏همه فرهنگ و هنر و فلسفه به من باعث شده‏است که کتابي بنويسم. درپايان تنها مي‏توانم به قول بزرگي اضافه کنم که Life is what it is.